Wandeldag 48, 24,1 km

Vanmorgen zaten we inderdaad, op het tourski echtpaar na, gezamenlijk aan T ontbijt. Er werd niet zo heel veel gepraat maar iedereen wenste de anderen een goede reis, veel plezier en een behouden thuiskomst. Het bleek ook dat er gisteren echt geluisterd werd naar elkaar want dat merkte ik duidelijk aan wat iedereen tegen elkaar zei. De echtgenote van de kok in dit pension , en wat kan die man lekker koken, zei dat ze dit nog nooit had meegemaakt. Wel eens een losse opmerking over en weer maar zo en dan s morgens gelijk ontbijten. Ze genoot er gewoon van. Op pad met heet water voor de koffie , een appel en een broodje Ham/kaas. Mooi weer, dus een  fleece uit , vest uit, zonnebril op.

een groot bord op het mooie fietspad met de woorden neem nu een stuk van dit fietspad even de trein, want wij zijn er aan T werk. Ik dacht: tweede paasdag, T zal zo N vaart niet lopen. En dat klopte, hier en daar wat afzettingen ,maar geen stofwolken want er werd niet gewerkt. Ik kan me goed voorstellen dat je niet fijn werkt als er steeds van die razend snellefietsers langs flitsen.

het was best warm en een paar kilometer voor Brixen was mijn water op. Ik zoek wel een terrasje en dan komt het wel goed. Dat duurde nog even en toen zag ik een bordje met hotel restaurant Clara. Ik erheen, een chique hotel, bediening in klederdracht. Eerst maar iets te drinken en een ijsje op het terras. Op internet eens gezocht wat er hier nog meer was maar dan kwamen er weer een paar km bij. Ik heb binnen eens gevraagd of er een kamer was en wat die kostte. Dat viel heel erg mee. Meteen geboekt en een fijne kamer. Het eten was weer heel erg lekker maar van de hele dag lopen krijg ik best trek. Onderweg eten vind ik eigenlijk niets dus vaak houd ik brood over dat ik hier of daar doneer. Inmiddels zijn er wolken verschenen en vanavond laat krijgen we hier buien. Morgen regen. Ik zit nu tussen Varna en Bressanone in. Morgen 23 km naar Klausen ofwel Chiusa. Dan nog 20 het dal in de dag erna, maar dat zijn er wel 20 steigend. Maar dan ben ik in Ortisei. 

Het lopen gaat prima maar weer een dag of wat rust is een fijn vooruitzicht. Zaterdag komen de kinderen en de kleinkinderen en mijn mannen. Er wordt al druk geappt wat er meegenomen wordt. Er schijnt een echte nerf oorlog op komst te zijn. Super leuk allemaal.