Wandeldag 47, 19 km

Vanmorgen in het pension was het duidelijk merkbaar. Het is Pasen. Er is een hele Italiaanse Familie en verder niet zoveel gasten oh ja ik ook. Iedereen wenste elkaar buona Pasqua of frohe Ostern. Bij het ontbijtbuffet brood haasjes, een beetje booskijkende maar wel lekkere paasbroodjes. De mevrouw die gisteren aan de receptie was bij inschrijven is de zus van de dame gisteravond. De zus was al ingelicht over T gezellige gesprek van gisteravond en ze kwam zelf ook nog een eigen gesprek houden. Bij het ontbijtbuffet hangt een vrij dringend bordje: neem niets mee wat je bij T ontbijt niet kunt of wil opeten.

gisteravond had ik al ingezien iets vergeten te hebben , nl de bakkers in Duitsland en Oostenrijk zijn open op zondag. In Italie en met name eerste paasdag  is alles dicht. Ik kreeg dus de waarschuwing tijdig naar onderdak uit te kijken. Ik vroeg daarom: zou ik een broodje voor mee bij u kunnen kopen want ik vrees anders nietste kunnen eten tijdens het wandelen. Ze schoot in de lach en wees naar het bordje. Neem wat en zoveel je wil zodat je genoeg bij je hebt en T komt niet op de rekening. Twee keer  kwam ze vragen of ik van alles wel genoeg had en of er melk of koffie mee genomen moest worden.

bij afrekening gingen het terug naar een  rond bedrag want de terugbetaalde munten wegen veel. Zo hartelijk en alle tijd voor een gesprek , echt weerbijzonder. Op pad na een aantal paasgroeten te hebben verstuurd en de reacties gelezen te hebben. Ik schoot niet zo hard op en kwam bij een bikershotelrestaurant langs. Ik dacht: koffie, wc en koud drinken mee. Alle drie geregeld en een paasei bij de koffie. Al gauw kwam ik in Sterzing/ Vipitene een druk stadje. Veel te doen en weer aan de koffie.. een poosje de echte toerist uitgehangen en lekker rond gelummeld. Op gevoel en enigszins de richting weten kwam ik weer uit op mijn fietspad. Na drien was ik in stilfis, hotel dicht wegens verbouwen en pension zat vol. De meneer van het pension wist nog een pension vier kilometer verder.op weg er naar toe. Wat als het ook vol is? Ik kwam een oudere dame tegen , stoer gekleed met een half lange lederhose  en een dikke stok. We raakten aan de praat. Tja zei, als dat pension vol is, wordt het rennen naar de bus naar Brixen. Maar zei ze , dat pension zit echt niet vol. Ik was het ondanks de weinige kilometers wel zat en het was na vier uur. Een stukje steil omhoog , een bocht om en ja daar lag de Wiesenhof, met een prachtig uitzicht. Naar binnen, ja hoor natuurlijk hebben we een kamer, ik dacht nog wel zo natuurlijk is dat niet. Wil je vanavond meeeten? Dan zeg ik dat even tegen mijn man want die begint net te koken. In de receptie met de heer en de dame een praaatje gemaakt en naar boven naar de kamer. Meteen de deur naar T balkon open en zitten in de zon genieten van T uitzicht. Gedouched en natuurlijk weer aangekleed naar beneden om te eten. Er zijn twee echtparen . Twee heren die met Vespa s onderweg zijn naar Rome en ik. Er wordt onderling tusssen de tafels niet gesproken en ik vang op dat de mensen links naast mij nog zijn wezen skiën. Ik vraag: gaat het skiën nog en doen de liften het nog? Meneer legt uit dat ze aan tourskien doen. Dat is met de hakken los van de binding en met steigvellen onder de ski s naar boven. Na uitleg hoe tourskien gaat komt de vraag: wat doe jij hier en waar ga je heen. Heel snel mengden de anderen zich in T gesprek en gezellig werd er gezamenlijk gesproken . De twee heren met de Vespa s waren onderweg naar Rome om met de Vespa club iets te vieren. Zeg maar dat ik er aankom, maar ik weet nog niet wanneer ik er ben, ja dat doen we was T antwoord,

het tweede echtpaar was in undine op paasbezoek geweest en nu weer op weg naar huis.

uiteindelijk vroeg iedereen aan elkaar hoe laat we gingen ontbijten . En allemaal ontbijten we om half acht. Op het laatst kwam er nog een echtpaar op vergevorderde leeftijd binnen en toen ik ze nog een fijne avond wenste, de rest was al naar de kamers vertrokken , vroeg de heer kom er nog even bijzitten en drink een glaasje mee. Weer een leuk gesprek, w ze hadden overwinterd in zuid Afrika en maakte nu een reisje.

wel leuk om te zien hoe samen een avond beleeft wordt als er 1 iemand wat vraagt of zegt.

in Sterzing was een leuke sfeer. Er was een koets met twee paarden ervoor. Een treintje, zoals in de efteling. Veel winkels open en prachtig weer.  Veel toeristen en veel drukte.

al met al een leuke dag en morgen naar Brixen, dinsdag naar Chiusa en woensdagavond hoop ik in Ortisei te zijn. Ik verheug me er enorm op.