Wandeldag 46, 25 km

Vanmorgen heel vroeg wakker geworden en heel zachtjes gedouched  en aangekleed. Kort na half acht was ik beneden maar nog niemand te zien. Gewoon weggaan kon niet want het eten en de touristenbelasting moesten nog worden betaald. Om tien voor acht kwam de heer des  huizes beneden en kort daarna zijn vrouw. Ze hadden de vorige avond bezoek en hadden tussen door ook voor mij gezorgd en ik ben zonder ze te storen naar boven gegaan . Daarom was er geen afspraak over het ontbijt.gemaakt. Ik zei: mag ik in plaats van een ontbijt een broodje mee want ik wil zo vlug mogelijk op pad. Dat kon en lekkere boterhammen verdwenen in mijn tas. Afscheid genomen en stappen maar.waarom zo N haast? Nu dat is eenvoudig. Niet alleen hebben de Oostenrijkers het lange afstanden fietspad nog niet klaar en moeten wandelaars en fietsers op de rijbaan. Vanwege het paasweekend is de verwachting veel verkeer maar niet om 8 uur en dat klopte precies. Een broodje gehaald bij de spar, met kaas en ham. Maar geen koffie dat hadden ze niet. 6 km afwisselend wat meer of minder steigen . En dan is er het hoogste punt. Van alles te beleven. Vrachtauto s die in een lange rij de trein oprijden om zo verder vervoerd te worden over het hoogste punt.en dan een betonnen paal met Ostereich erop en een paar meter erachter het bord van Europa Italië. Echt zoiets van nog twee stappen en ik ben in Italië. Toch mooi het zesde land. Eerst een stukje Nederland, België, Luxemburg, Duitsland, Oostenrijk en nu Italië. Een verwarmde wc en met het bonnetje van betaling krijg je korting op de koffie. Wat rondgekeken en gedacht ik ben in het land waar het eindpunt ligt. Toch wel trots dat ik hier ben en dat lopend.een soort jaarmarkt in het stadje net na de grens. Ik hoor diverse mensen fluisteren daar gaat een pelgrim.ze moesten eens weten, ik wandel vrij luxe en geniet van alles.

even over de markt gelopen en met nog een koffie to go op pad. Weer diverse kleine gesprekjes en 1 familie zie ik de hele dag. Om beurten halen we elkaar in want  beiden moeten we toch rusten. De wens is om Vipiteno/Sterzing te halen maar dat gaat niet lukken,

Bij een dwarsdal  moet er een stuk het dwarse dal ingelopen worden voordat je aan de andere zijde weer terugloopt. Men groet elkaar vriendelijk en bij een meneer krijg ik nieuw water  in de fles. Ik kijk nog eens op de kaart en zie dat ik Sterzing niet ga halen , dan had ik de mooie omweg niet moeten maken. Maar ik heb er wel van genoten. Weer bij T begin van het dal en al 25 km onderweg zie ik een bord alpenhof , eens kijken vast een hotel of Gasthof. Ik er heen, ja er is een kamer mett ontbijt en avondeten kan ook , maar punctueel om 7 en keus uit twee.

 Prima toch. En ik heb in de kamer eerst de was gedaan , die op T balkon in de zon kon drogen. Lekker gegeten en de dame die serveerde bleek de zus van de dame die mij ontving. Zewilde van alles weten tot over de vakantie van volgende week toe. Wel een uur over van allerlei onderwerpen gepraat en we genoten er beiden van. Haar zuster, de cheffin, is er morgenochtend en deze dame niet, dat vind ik wel jammer zeo pi ze.

de was is al droog en dit verhaal klaar. Nog even de foto s doen en dan slapen , wat slaap inhalen van de afgelopen nacht. Soms slaap je gewoon niet en dat zij zo. Vanavond wel want ik neem zo nog een klein berebburgertje.