Wandel dag 68, 20,4 km en een stukje met de bus.

Vanmorgen was het eerste wat ik deed,  was naar buiten kijken en het regende nog steeds. Maar vandaag ga ik wel verder. Ruim 31 km is de bedoeling en dan moet ik redelijk op tijd weg. Maar dat ging niet lukken. Bij het ontbijt zat het echtpaar ook aan tafel en we ontbeten met z N drieën. Stephano, haar echtgenoot is verpleger en kwam net uit de nachtdienst, verpleging en eerste hulp bij de brandweer was onderwerp van gesprek. Daarna bleven we met z N tweeën nog zitten met een tweede cappu zoals het daar genoemd wordt en bespraken we hoe we onze partners hadden ontmoet. Het gesprek was weer tweetalig en mijn Italiaans werd weer bijgespijkerd. Toen kwam het gesprek op het Benediktinerklooster in SAN Benedetto. Dit klooster is in 1007 na Christus gesticht en een heel belangrijk persoon was Mathilde von Puzsien. Dit was een zeer intelligente vrouw , die wel haar echtgenoot vergiftigde en s nachts in bed niet erg kieskeurig was. Maar ze zorgde wel voor werk, inkomen en maakte het klooster tot een van de rijkste. Ze is er ook begraven maar rond 1630 herbegraven in Rome. Daarna kwam het gesprek op de aardbevingen die dit mooie stadje heeft ondergaan. Vandaag 20 mei is het exact 7 jaar geleden dat de grond s morgens rond 4 uur schudde en veel schade en ontreddering voor de bewoners opleverde. De eigenaren van de Ben B wonen in een heel oud huis wat bestand is tegen aardbevingen . Maar dat neemt niet weg dat schrik en angst nog steeds aanwezig zijn. Veel mensen sliepen niet in de beschadigde huizen en er was een opvangkamp geregeld. Op 29 mei kwam er weer een aardbeving. Mevrouw Elisabetta van Bed en  Breakfast  Polirone vertelde verder, de natuur gaf signalen af voorafgaande aan de aardbeving en het leek alsof de natuur volledig doodstil was. Ook is voorafgaande aan de beving het te ruiken in de natuur. Honden en katten zochten al een veilige plek onder kasten of tafels. De ervaring met aardbevingen in Los Angeles , waar ze tijdens de studie woonde, kwam nu goed van pas. Zo verstreek de tijd maar ik had veel gehoord en geleerd. 

Signor Stephano e Signora Elisabetta , gratie mille per l’ospitalita e le storie meravigliose. Le colazione accoglienti  in entrambi i giorni  en UNA bella camera per dormire. In momento  speciale nel mio viaggio sulla Mia Strada per Roma.

het regenjack  aan en warme kleren , want het was koud de afgelopen dagen. Maar gaandeweg steeg de temperatuur en gingen er steeds meer warme kleren uit en de zomerwandelbroek weer aan. Ik had inmiddels 20 km afgelegd en besefte dat nog elf kilometer te gaan een aankomst ging worden in de avond. Het plaatsje waar ik om over half vier doorliep had geen overnachtings mogelijkheden maar wel een hele donkere lucht waar even later een fikse plensbui uit naar beneden kwam. Ik liep net voor een pizzeria met een groot afdak en daar trok ik alle regenkleding aan. Voor de deur een bushalte en toen de bus kwam die naar Carpi rijdt , ben ik ingestapt. Ik ben net mijn verkoudheid kwijt en heb weer wat meer lucht, dus natregenen staat niet op mijn verlanglijstje. De bus bracht mij naar Carpi en daar vond ik vlak bij de dom een mooi hotel en heb ik even verder op in de straat lekker gegeten en geen pizza maar kip met een soort mosterd vulling en gegrilde groente. Omdat ik steeds alles in T Italiaans wil doen krijg ik soms wat anders dan ik dacht te krijgen maar dit was erg lekker. Morgen in Modena kijken maar eerst erheen lopen , dat is nog 15 km. Maar een week geleden was de afstand nog 125 km. Dus er zit wel schot in. Morgen eindigt de etappe van de giro in Modena en dat is aan het hotelbestand wat beschikbaar is, ook goed te merken. Dan in twee dagen naar Bologna en ik denk dat dat voorlopig even mijn eindstation gaat worden.