Wandel dag 63, 12 km

Vanmorgen  in Verona een aantal mooie oude gebouwen gezien. Wel jammer dat het er regende maar het is een prachtige stad, vooral het oude historische gedeelte. Bij een kerk stond er een groep mensen te wachten met twee voorgangers van de kerk. Ik was al in de kerk geweest en stond even te wachten om te zien of er een trouwerij zou plaatsvinden. Maar toen een rouwauto kwam aangereden ben ik doorgelopen. Om dan te blijven staan is niet gepast. Wel een heel mooie kerk. Bij de pinautomaat stonden twee zwaar bewapende soldaten. Ik heb nog nooit zo veilig gevoel gehad bij het pinnen op straat. Met de stadsplattegrond kon ik alle mooie plekken vinden en ook de stad uitlopen naar de plek waar ik gisteren het fietspad had verlaten. Zo kwam ik bij station, daar hebben ze vrijwel altijd goed schoongemaakte toiletten en vast wel koffie en een broodje. Dat heb ik allemaal gevonden maar T vervolg van T fietspad nog niet. Wel zag ik de trein naar München die waarschijnlijk doorrijdt naar Nederland. Als ik een kaartje had gekocht was ik zo ingestapt maar T karwei is nog niet klaar. Tot mijn grote verbazing zie ik in het station een verwijzing voor la pista  cyclabele al sud wat ik buiten niet kon vinden. Het fietspad loopt dus dwars door T station en tussen alle reizigers door. Best vreemd maar aan de andere kant van T station kom ik weer buiten en vervolgt het fietspad. Maar T is niet het internationale fietspad wat doorloopt naar Rome. Ik loop een stuk langs een weg , wel op een stoep maar dit is toch niet de  bedoeling. In Dossobuono beslis ik dat ik vroeg een slaapplek zoek en op mijn gemak even ga uitzoeken wat de beste weg richting Bologna is. Ik vind een b&b , waar ik ,omdat er geen eenpersoonskamer is een appartement voor mij alleen heb.  Ik heb de rugZak nog eens opgeruimd en het fruit wat ik gisteren gekocht heb ik opgegeten. Fruit is heel zwaar in de rugzak. Maar wel een heel fijne afwisseling met de vele pizza s. Ik denk dat ik die voorlopig niet meer eet. Ik heb inderdaad een route die teveel naar T westen gaat en morgen ga ik de route meer verleggen richting Ferrara. Anders komen er teveel kilometers bij. Gelukkig begint het Italiaans spreken gemakkelijker te woorden, zolang ze maar niet met meerderen tegelijk of heel snel spreken. Diverse gesprekken onderweg kan ik goed volgen en de vragen beantwoorden lukt steeds beter. De eigenaresse van de b& B zei meteen dat ze slecht of eigenlijk geen Engels sprak , haar dochter wel, maar die was werken. We spraken daarom in het Italiaans en zij wilde graag een deel in T Engels. T was weer een vermakelijke vertoning. Er weer hetzelfde: morgen ochtend is er niemand dus laat de sleutel maar op de tafel liggen als je weggaat. Ze hebben wel gegevens van hun huurders maar dit is wel erg gemakkelijk. Roy zit bij FCC Utrecht en Ajax kan feestvieren heb ik gelezen . Op tv zag ik de beelden van de wateroverlast in Italië maar ik heb ergeren enkele last van en er niets van gezien. De Taiwanese die ik gisteren sprak wel. Die liep op een pad door het water te soppen en tot boven haar enkels. Ook vandaag spetterde het af en toe , dus wel regenjack, regenvloed en ehoes om de rugzak maar dat was ook voor de kou. Tot ver in de middag was het maar 9 graden. Morgen weer 20 , een fijn verschil.