Wandel dag 60, 17,5 km

Net een heel verhaal geschreven maar voor het opslaan lag internet eruit en mijn verhaal ook. Dat zal wel door de storm komen. Ik sliep vannacht boven een pizzeria. Een klein 2 sterren hotel, maar een brandschone prima kamer met een lekker bed en een eigen douche en wc. Beneden gekomen is er al een heel aardige dame aan T schoonmaken en zij vraagt of ik ontbijt wil. Ik mag kiezen. En dan brengt zij door haar zelf gemaakte nog warme appeltaart en een vers croissantje met abrikozen jam. En koffie en vruchtensap. Lijkt wel een 5 sterren hotel. Dan op pad, na een poosje begint het harder te spetteren en het regenjack en de hoes om de rugzak gaan aan. Ik zie een weg met een brug naar de overkant op mijn kaart. Maar als ik het weggetje ben afgelopen staat er een groot bord verboden toegang voor de brug. Eerst ook maar de regenbroek aan en dan weer terug naar de hoofdweg. Het begint steeds harder te waaien maar we hebben de wind in de rug. We? Ja , sinds Bolzano reist er een jong schaapje met me mee. Hij heet Lamm knopf im Ohr. We hebben een deal: : ik drink en hij is Lamm. Hij zit aan mijn rugzak en we houden  hele gesprekken. Nu moet hij in het regenjack. Het stormt nu en als ik een brug overga moet ik me aan de railing  vasthouden want ik waai bijna weg. Het blijft steeds afwisselend even droog en dan weer regen. Gelukkig hebben we wind mee. 

Er komt een drietal aanlopen waarvan er 1 in een korte broek loopt. Ze stoppen en we maken een praatje in T Engels. We gaan op de foto en dan weer verder. De korte broek is duidelijk een gids en reisleider. Ik besluit vroeg een slaapplek te zoeken want na even wat minder wind trekt de wind toch weer aan. Ik zie een schild met een bed en verder op  een dorp. Linksaf en tot mijn verbazing is er direct na de bocht een albergo genaamd Olive. De eigenaar komt net naar buiten en vraagt wat ik wil want ze gaan dicht. Een kamer voor 1 nacht en dat kan. Hij loopt mee naar boven. , laat een mooie maar ouderwetse kamer zien en zegt dat zijn restaurant dicht is. Maar 50 meter verder kan ik eten. Eerst nog even beneden een Cappuccino gedronken en toen naar de mijn kamer. Vanavond een pizza gegeten die ik niet zo lekker vond maar ik weet inmiddels dat het aan mij ligt. Ik nies en voel me verkouden worden inclusief zere keel, oren en benauwd. Morgen maar even laten uitwaaien . Dat zat er natuurlijk gisteren ook al. Ik heb toen ik bij de buren ging eten heel goed onderzocht hoe ik naar buiten maar belangrijker weer naar binnen kon komen. Ik herinnerde mij dat er mensen de nacht buiten doorbrachten omdat ze er niet meer in konden komen. Maar ik ben weer op mijn kamer en drink een zelfgemaakte dropshot, goed voor de verkoudheid en lekker. Heb ik niet zelf gemaakt maar mijn lief heeft dat gedaan en gelukkig was ik er zuinig mee. Ik hoop dat het morgen minder waait en dan ga ik richting Verona.