Dag 4 13 km

De nacht doorgebracht in Sasso Marconi. Gisteravond de kaart bekeken en het boek bestudeerd. Een route langs de weg en niet via blubberige paden en veel glibberige klei. Via de weg op pad, geen drukke weg maar een mooie route met prachtig uitzicht. na 10 km maar een een bakje koffie uit het blauwe mokje en de kaart erbij gepakt.  Want de snelweg die hier in de buurt loopt stopt en moet nog verder worden aangelegd. Het verkeer van de snelweg moet ergens heen en komt op de weg waar ik loop. Gelukkig moet ik de afslag naar Munzuno hebben , een nog stillere binnenweg maar wel een die 9 km vrijwel een steigende  weg is en niet zo N klein beetje ook. Na de eerste km maar eerst eens een broodje gegeten en mijn flesje cola zero was snel leeg. Ik appte nog even: ik zie een donkere lucht, en die zag mij ook. De eerste spetters vielen na 2 km steigen  en hijgen. Maar de redding was nabij. Een oudere dame, beetje mijn leeftijd, reed me voorbij, stapte op de rem en toerde weer terug tot ze naast me was. Naar Munzuno? Vroeg ze, natuurlijk in T Italiaans. Ja zei ik. En heb je gezien wat er aankomt. Weer ja, een plens regen en nog 7 km steigen. Wil je meerijden? Heel even schoot de gedachte , ik zou toch alles lopend doen, door mijn hoofd maar ik stapte graag in. Gezellig pratend reed ze in een fiks tempo naar boven want het stadje lag boven op een bergkam. Midden in het centrum informeerde zij of dit een goede plaats om uit te stappen was. En ja, ik was binnen 500 meter bij een albergo vandaan.  Ze zei dat ze het eigenlijk waanzin maar ook te gek vond dat ik in mijn eentje Italië doorloop. Weer twee zoenen op mijn wangen en een zeer hartelijk een fijne tocht en kom behouden en veilig aan. Twee Uur, misschien wel langer, eerder dan verwacht en helemaal droog boven. Een enorme bui barstte los en ik was al binnen. Een diner, slapen en een ontbijt voor een zeer schappelijke prijs en heerlijk gegeten van een vier gangen diner. Er zaten twee Nederlandse heren in de eetzaal die duidelijk het idee hadden dat niemand ze verstond. Morgen bij T ontbijt maar eens goedemorgen wensen. Heerlijk op T gemak een wijntje  genoten en de route voor morgen bekeken.  Lopend naar Florence is geen gemakshalve wandeling , morgen weer flink aan de bak. Dat wordt 10,9 km, een gemakkelijke opgave zou je denken. Maar niets is minder waar, 486 m omhoog lopen  en 316 m dalen. T zal wel een warm klusje worden. Als ik in de route boekjes kijk dan zie ik dat een groot deel van de tocht naar Rome zo zal verlopen , maar ik ga dat op tijd redden.