Dag 19 17,6 km

Wat een dag!!! Zonnebril op en na een poosje alleen T-shirt en fleece vest. Nu ja natuurlijk wel een wandelbroek, sokken en schoenen en een rugzak. Maar dit is het wel. Wandelen in de zon , een beetje wind en een fijn fietspad. Geen bos waarin het prachtig is maar qua kilometers niets opschiet en je nooit een onderkomen vind. Ontbijt zoals je hier veel ziet bij een bakker koffie met een broodje. Gratis heet water in de thermosfles en ham gekocht bij de echte slager. In mijn rugzak zaten nog twee broodjes die ik gisteravond uitvoorzorg had gekocht.

op zijn oprijpad stond een heer en zijn vrouw kwam net devoordeur uit. ik zei goedemorgen en hij gaf me een compliment over het stevig doorlopen en dat met zo N rugzak.

 Ik stopte voor een praatje en al gauw kwam de aanbieding : rijd maar mee met mijn vrouw en mij dan laat ik je hier de binnenstad zien. Daarna breng ik je met de auto wel naar Weinheim Het is hier zo mooi dat moet je zien. Ja zei ik, dat geloof ik graag, maar als ik iedere mooie binnenstad ga bekijken , ben ik over tien jaar nog niet in Rome, het is hier echt zo mooi. Waar ga je heen vroeg hij en er volgde een gesprek over wandelen en dan zover. Hij wenste me goede reis en of ik aan de paus wil vragen om de wereld een beetje beter te maken. Dat is een goed idee als ik wat gisteren in Utrecht is gebeurd weer in mijn gedachten komt. Ook al wandel ik ver weg van huis , het nieuws hoor en  lees ik toch en ben er gisteren de hele dag in gedachten mee bezig geweest. Wat een mens andere mensen toch aan kan doen en dat zonder dat je je er tegen kan verdedigen. Onvoorstelbaar dat je dierbare s morgens de deur uitgaat maar nooit meer terug komt. Dan ben je stil en heel gelukkig dat het niet jouw gezin of geliefden heeft getroffen.

om 15.30 uur wandelde ik Weisheim binnen , het reisdoel van vandaag, eerder dan verwacht. Een prachtig stadje met een heel mooi centrum.

maar dan een hotelkamer, de een vol, een niet te vinden , derde veel te duur. Dan terug naar nr 1 , die wel een tweepersoonskamer had maar redelijk prijzig. Toch maar terug en tot mijn verbazing zegt de dame aan de receptie: ik heb toch nog een eenpersoons kamer  en met ontbijt voor een goede prijs.

ik blij. Snel naar mijn kamer, even douchen en op een terras een wijntje gedronken. Je bent in Weinheim of niet vandaag. Daarna terug naar mijn kamer en op mijn gemak twee uur in bed gelegen en geslapen. Daarna in T restaurant beneden vroeg de aardige dame van s middags wil je friet of gebakken aardappelen. Mijn antwoord was het liefst alleen groente erbij.

dat kreeg ik. Een heerlijk kippeborstje met champignon saus en heel veel groente en natuurlijk een heerlijk wit wijntje.

toen kreeg ik met de complimenten van de kok en van het huis een heerlijk toetje. Het lijkt wel of ik jarig ben. 

Morgen gaat de reis naar Heidelberg en onderweg vast weer genieten van wat het voorjaar hier al te bieden heeft.