Wandeldag40, 22,3 km

Een zeer bijzondere dag vandaag. Echt een gelukszondag. Het begon vanmorgen met dat ik voor eerst wakker werd van de wekker, dat is nog niet eerder gebeurd. Dan ben ik ook meteen later op pad dan anders. Weer een prima ontbijt en even leuk gesprek met een hotelgast en op pad. Koud buiten, gelukkig ben ik er op voorbereid en heb over het sport shirt een marinowollen pully aan en een fleece vest. Daarover heen een knal oranje water en winddicht jack. Ik had de wind dus in de rug(zak) en dat merk je pas als je even van richting veranderd. Als ik ergens stil sta en even op een richtingbordje kijk is er meteen wel iemand die vraagt of hij kan helpen. Zo ook vandaag. Ik zag een meneer lopen met palmpasen stokken met mooi gekleurde linten eraan. Bij het verlaten van de stad keek ik even bij de kippen die meteen kakelend en kraaiend een gesprek begonnen. Net toen ik ze had verteld dat ze zo mooi woonden kwam er een dameshoofd om de deur en ze nam het gesprek van de kippen over. Heel leuk en toen weer verder. Toch niet zoveel langs de Inn gelopen maar wel weer mooi. Ik stond even stil om een berichtje te verzenden en er verscheen een meneer met twee honden. De honden geaaid en samen gingen we verder. Hij kwam uit Worgl en wist over de omgeving veel te vertellen en wees de verse sneeuw van de afgelopen nacht aan. Na een aantal kilometers ging hij terug en ik verder. Wat ga je met mijn foto doen zei hij nog. Op een nederlands reisblog zetten. Dat moeten ze thuis horen  zei hij en zwaaide af. Over een parkeerterrein voor de vrachtauto s die op zondag niet mogen rijden weer verder langs de spoorlijn. Kleine weggetjes en langs het spoor veel soort zomerhuisjes en een volksmoestuin idee. Het ziet er leuk uit , er zijn kippen en er is een snel stromend riviertje langs. Er komt een mevrouw met grote rode laarzen uit het bos met een kruiwagen vol aarde. Waar ga je naar toe? En waar kom je vandaan. Ze was van een van de leuke huisjes en had gisteren van alles geplant. Ik ga koffiedrinken, kom maar mee,  dan doen we samen een bakkie. Waarom niet en even later zaten we allebei op een lekkere appel te kluiven terwijl de koffie doorliep en ze vertelde dat haar zus in Apeldoorn woonde. Ze had Utrecht gezien want vorige week was ze nog in nederlNd geweest. We ruilen van land zeiden we. De koffie was klaar en buitenzittend dronken we een beker sterke koffie. Heerlijk maar van zitten wordt je toch koud van. Samennog even in de tuin gekeken en ze nam de kruiwagen weer mee voor een nieuwe lading grond. Ze had net een alm huisje gekocht. Die zie je hier op de berghellingen staan en ze was er zo blij mee. Toen ik in Radfeld aankwam, dat zou het eindpunt vanvandaag worden was 1 hotel volgeboekt volgens booking. Com . de leugenaars, het hotel was gewoon dicht en werd gerenoveerd. Ik zag via de plattegrond op internet dat er hier een pension is. Maar 1 straat verder. Even bellen of er plaats is. De mevrouw aan de telefoon is erg aardig maar ze zijn dicht en nog niet schoongemaakt voor t seizoen. Wat wil je en hoe ben je hier volgde er al rap. Ik moet even nadenken zei ze. Ik gaf aan dat ik voor 2 nachten een bed zocht. Helemaal geen luxe hoefde en dat het hier niet mee viel. Ze zei kom maar hierheen lopen, ik verzin wel wat, je kunt hier slapen. Ik blij en even later stond ik voor de deur van een groot gebouw. Hier was het pension en de boerderij van de echtgenoot. Die kwamnet aanfietsen met een emmer schillen voor de dieren. Hij stapte af en zei : jij belde net? Ja dat was ik, greep hij zijn telefoon en belde met zijn vrouw: die dame is er al. Ze kwam er aan, ook op de fiets en samen gingen we naar binnen. We hebben nu geen voorzieningen voor eten of ontbijt maar tien mnuten lopen is er een bakker. Een prima kamer en ik kreeg de sleutel van de kamer en de voordeur. Ze vroeg niets ze zei je hebt een nul nul  31 nr dus je bent nederlands. En met ga je spullen neerzetten en dan in t dorp wat eten en drinken. Ik zie je wel weer. Zomaar zonder te weten wie je in huis haalt. Toen ik terugkwam vouwde ze net de was op en gaf aan dat ze een invulformulier voor mijn deur had gelegd. Ik krijg het morgen wel en er werd afgesproken dat ik 2 nachten blijf. Goed geregeld dus. Handig hoor die telescoopwandelstokken, nog niet gebruikt onderweg maar nu liggend op de douchedeuren een prima wasrek. Alles gewassen want morgen kan het lekker drogen en kan ik weer fris en schoon verder. Morgen op t gemak rondneuzen in het bekende plaatsje ik kom de dag wel door. Dit is Rattenberg waar Georgine en ik naar toereden toen we een weekend gingen wandelen in Luxemburg. Beetje om en nu ben ik ook aardig lang onderweg om hier te komen. Deze leuke dag is om en ik ben weer benieuwd wat morgen gaat brengen