Rustdag 41, 7 km

Een rustdag, gisteravond alles uitgewassen maar in T pension is geen verwarming aan , afwachten of alles op tijd droog is. Een heerlijk dagje, zonder zware maar met een kleine rugzak( weegt niets) naar het stadje en eerst naar de bakker voor T ontbijt. Doordat alles te drogen hangt heb ik een net droog T shirt en een Marino wollen Pulli  onder mijn oranje Jack. Het blijk  buiten 4 graden te zijn en na een poosje toch echt koud. Heerlijk rond gelummeld in het stadje en hier koffie en daar een soepje. Toen terug naar pension , dat ligt in het dorpje voor het stadje Rattenberg . . De handdoeken zijn verschoond enmijn bed is keurig opgemaakt. Ik kijk even naar de was en met mijn donsjack aan ga ik weer op pad. Nu schijnt de zon echt en wordt rondneuzen, wat wandelen en zelfs buiten eten tot de mogelijkheden. Tevreden met de weinige aankopen, want alles wat je thuis laat is meegenomen en alles wat je niet koopt heeft geen gewicht in de rugzak keer ik tevreden terug naar het pension.

de lieve mevrouw die mij daar twee nachten onderdak bood terwijl ze nog niet open zijn , zie ik op de gang. Wat kan ik u straks betalen is mijn vraag want morgenochtend ga ik weer verder. Een heel lage prijs wordt genoemd en ze komt straks langs bij mijn kamer om het verder te regelen. Later betaal ik haar 80 euro voor twee nachten. De dan... mijn mond valt open. Uit een zakje haalt zij tien euro en geeft die aan mij. Inkijk haar verbaasd aan en dan: ik wil graag dat je tien euro mee neemt naar Rome en daar in de collectebus doet voor ons. Ik heb haar beloofd de tien euro op een apart plekje op te ruimen en aan haar verzoek te voldoen als ik er ben. Uiteraard natuurlijk. Ik kreeg ook nog een pen van haar want dan wist ik waar ik de volgende keer een kamer moest boeken, de naam van het bedrijf stond op de pen. OOk had zij een zak met  drie koeken, vandaag speciaal bij de bakker gehaald. 1 voor haar echtgenoot, 1 voor haar en de derde voor mij. En zo was deze rustdag ook weer heel bijzonder. Met een goede reis en kom nog eens terug namen we afscheid.