Dag 9 17,5 km tot in Florence en 4 km in de stad van Olmo naar Florence

Na twee dagen veel kilometers te hebben gelopen wilde ik het vandaag iets rustiger aan doen. Bij het vertrek bij T hotel, 1,5 uur later dan andere dagen, besloot ik niet eerst1 uur naar boven te klimmen en via de boven route te lopen maar vanwege mist en regen de weg te volgen. Die komt straks op hetzelfde punt uit en het uitzicht is vandaag niet goed. Gelukkig klaarde het op. Om kwart voor een liep ik Fiesole binnen en hier eindigt de via degli dei. Een echtpaar vroeg hoe lang het lopen was naar een bepaald punt, maar dat wist ik niet. We raakten aan de praat, Zwitsers op vakantie. We liepen een stukje samen op en ze lieten een mooi uitzicht op de omgeving zien. We namen afscheid en ik ging naar het centrum. Een broodje en koffie leek me wel wat. Ik zag het officiële bord van het eindigen van dit mooie wandeltraject en vond een terrasje. Net toen ik zat met een broodje en water kwamen de Zwitsers om de hoek en zij wilden een plekje in de schaduw. Dat was er alleen aan mijn tafeltje dus nodigde ik ze uit om aan te schuiven. We spraken Duits met elkaar. De serveerster sprak met mij, zij goed en ik minder goed ,  Italiaans. Naast mij aan een tafeltje zat een Engels sprekende heer met zijn moeder. De moeder probeerde een Italiaans woord te leren van de serveerster en vertelde mij wat ze had geleerd. Uiteindelijk sprak ik Engels met de buren, Duits met de Zwitsers en Italiaans met de serveerster. Net Babbilonie. Heel grappig. Maar ik wilde nog verder vandaag en toen ik een bed had geregeld ging ik weer op pad. Een mooie route over een ruig pad naar beneden naar Florence. Even wist ik niet meer waarheen en in een bar vroeg ik de richting. Daar stond een dikke belangrijk uitziende agent een espresso te drinken. Even geduld zei hij, ik zoek het in de auto even uit. Een hoop gebaar, spraak en gezwaai met zijn handen maar T kwam er op neer dat hij het niet kon vertellen. Gelukkig kon mijn telefoon dat wel. Dus nog 3,3 km naar T hotel. Daar de rugzak op mijn kamer gebracht en weer spullen bij elkaar gezocht om terug te sturen, niet meer nodig zijnde kaarten en boekjes met wat aanvulling zodat het gewicht nog iets minder wordt. Op het postkantoor , waar het razend druk was, duurde het 1,5 uur tot ik aan de beurt was, maar ik heb mij prima vermaakt. Ik zou er niet kunnen werken, wat een gekkenhuis. Ik had een stadsplattegrond meegekregen en wist hoe ik weer terug naar T hotel moest lopen. Wat rondgekeken en toen ik op de terugweg een soort eetcafé zag waar ze verse pasta hadden , ben ik daar gaan eten. Lasagne, maar dan zo zoals zij het alleen hier kunnen maken. Een eindje verder  een klein ijsje en zo belandde ik weer in mijn kamer. Het was nog heel druk in de stad, maar met 26 graden niet verwonderlijk. Een kwartier een beetje regen is het wat beter dan wat ze thuis hebben. Met het nieuwe boek en de plattegrond heb ik uitgezocht wat er morgen gelopen gaat worden, maar ik wil eerst weer een nieuwe wandelkaart kopen. Het is heel grappig als ik  onderweg terugkijk en dan zie ik waar ik bijvoorbeeld gisteren liep. Dat is dan ver weg. Ik leg best flinke afstanden af. Het beginpunt morgen is bij T station maar ik heb besloten te beginnen bij de grote duome van Florence. Voor T eerst zal ik niet hoeven zoeken in een stad en dat is wel heel prettig. Van Hans en Mariëtte kreeg ik een bericht, ook zij genieten van de wandeling naar Rome, zij zijn nu in de buurt van Pavia. Ook zij genieten van het mooie weer hier en waarschijnlijk net als ik van de muggen, er zijn er genoeg.