Dag 33, 17 km van Torricelli in Sabina naar Poggio Nativo en per auto

Vanmorgen al weer vroeg wakker, toch een beetje  vreemd om bij iemand in huis te slapen. samen met Rosemarie ontbeten en ze wilde me bij to begin van de Fransiskus weg afzetten. Uiteindelijk stopte de auto in een klein dorpje en namen we afscheid. Ze zei nog je hebt mijn telefoonnummer dus als er wat is, bel me dan. We waren allebei tevreden met hoe het samen was. Ze was vooral blij dat ze een avond niet alleen was en ze mij zoveel mooie dingen kon laten zien.en dat had ze gedaan, veel gehoord en gezien wat ik anders nooit had gezien en gehoord. Maar nu weer gewoon wandelen.  Eerst steeg de weg maar daarna ging het lang berafwaarts. Ergens koffie gedronken en water gekocht. Mijn telefoon was niet goed opgeladen en nu bijna leeg. Dat is lastig. Bij een soort cafetaria waar ik koffiedronk mocht ik mijn telefoon opladen. Toen gekozen voor de  Salariaweg. De weg van het zout. Aan het einde ervan was het bijna half drie en nog niet eens zover gelopen maar ik ben moe en vind het wel genoeg. Opgezocht waar ik zou kunnen slapen. Op 4,5 kweenie B&B. Kamer geboekt. Snel een bevestiging ontvangen. Toen kwam er een vraag of ik ook diner wilde. Ik had al gezien dat het vrijwel onbewoond was erom heen dus dat heb ik Graag geaccepteerd. Er werd nog even gevraagd of ik alles lustte. Ik schreef terug dat ik alles prima vind maar niet teveel en zwaar. Zoals gewoonlijk onderhand lag het weer bovenop een berg. Zwaar werk om boven te komen. Ook wilde ik graag er zijn want er komt regen aan. Een volgend  bericht of ik, omdat de aankomsttijd die ik had gegeven al voorbij de vraag of ik opgehaald wilde worden. Maar ik heb het karwei naar boven lopen gered. Alleraardigste mevrouw verwelkomt mij en toen ik zei gelukkig ik heb het gered, ik ben er. Werd er meteen een glas en een karaf water gehaald. we hadden meteen een leuk gesprek en ze vertelde dat zij morgen om tien over zes weggaan. Of ik zelf ontbijt wil maken, ze zet alles klaar en of ik wil afsluiten. Morgenochtend alleen thuis. We overleggen nog even over het diner en ze laat weten wanneer het klaar is. Eerst maar douchen en haren wassen.  Haar echtgenoot komt melden dat het diner klaar is en ik wordt uitgenodigd met de familie mee te eten. Ook de zoon van 15 doet mee aan t gesprek en we eten heerlijke groentesoep en daarna heerlijke worst en vlees met salade. Gelukkig geen zoete dingen. De vader en de zoon gaan na t eten van tafel en wij raken aan de praat. Het gaat over tienerzonen . Daar kan ik tegenwoordig een heel klein beetje over meepraten. We zitten tot negen uur te praten en best een serieus gesprek over van alles en nog wat volgt. Dan legt ze uit hoe en wat voor morgenochtend en ik vraag wat de kosten zijn van het diner en het water. Helemaal niets en het appartement waar ik zit is ook al heel goedkoop maar uitstekend. We hebben e-mailadressen en telefoonnummers  uitgewisseld want we willen contact blijven houden. Buiten giet het maar morgenochtend om 4 uur wordt het droog.  Volgens de site is het naar hartje stad Rome nog 51 km. Ik heb al even naar vliegtickets gekeken. Van Rome naar Eindhoven, drie keer raden waar je dan overstapt en uren moet wachten: Schiphol. wel naar Brussel een rechtstreekse vlucht. Maar even overleggen. Met het onverwachte en onbedoelde auto stuk van vandaag gaat het nog sneller. ik ben zo benieuwd hoe Rome is.